HABER VE FOTOĞRAFLAR NAZ AKMAN / ANKARA - Sayıştay 5’inci Daire Başkanlığı’ndan emekli olan Kemal Turan, sosyal sorumluluk projesi kapsamında bugüne kadar açtığı beş serginin gelirleri ile sekiz akülü 27 tane de normal tekerlekli sandalye alarak engelleri yıkmaya devam ediyor.
Çocukluğunda resim hayaliyle köyünü bırakarak Ankara’ya okul okumaya gelen Kemal Turan, eğitim yaşamı boyunca sanata olan ilgisini sürdürür. Üniversiteyi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde Maliye Bölümü’nü okuyarak tamamladıktan sonra, yaşadığı zorluklar nedeniyle memurluğu tercih etme durumunda kalır. Memuriyetinde de resim çizmeye ara vermeyen Turan, emekli olduktan sonra aktif bir şekilde sergilerini açmaya başlar.
BAĞIŞ KARŞILIĞI RESİM YAPIYOR
Kemal Turan, resimle geçen yıllarını ve yaptığı projeyi şöyle anlatıyor: “Resim yapmaya aşırı bir hevesim vardı. Okulda çoğu zaman hocalarım güzel sanatlar bölümüne girebilmek için sınavlara hazırlıyordu. Ancak babama, ressam olma hayalimden söz edince maalesef işittiğim sözler, ‘Koca liseyi böyle bir iş yap diye mi okuttuk’ şeklindeydi. Böyle olunca da her köy çocuğunun olmak istediği bir diğer mesleğe, ‘kaymakam’ olmaya karar verdim. Siyasal Bilgiler fakültesine girince bir takım sıkıntılardan ötürü bölümü bıraktım ve maliyeye geçtim, derken devlet dairesinde işe başladım. Memur olduktan sonra bu hevesimi yenemedim ve resim yapmaya devam ettim. 14 yıl müfettişlik yaptım, 11 yıl da Sayıştay 5. Mahkeme Başkanlığı görevimi yaptım. Emekli olunca da zaten hiç bırakmadığım resme daha fazla zaman ayırmaya başladım. Sonra bu resimleri mümkün oldukça topluma yararlı bir şekilde değerlendirmek istedim. Önce birkaç projede Bedensel Engelliler ile Dayanışma Derneğiyle çalıştık. İlk sergim de 61 tablo ile açmıştım ve bağış karşılığı iki günde tüm eserlerim satıldı. Bu kadar erken satılmasının sebebi ise resimlerime herhangi bir fiyat koymuyordum, cüzi bir bedel ile engelliler derneğine bağışta bulunanlar bana makbuzu getiriyorlardı ben de karşılığında tablolarımı veriyordum. Gelirin tümüBedensel Engellilerle Dayanışma Derneği’ne gidiyordu. Dernekle aramızdaki protokol gereği de gelirlerin tamamıyla engellilere tekerlekli sandalye almaya karar verdik. İhtiyaç sahibi olan engellileri yine bizler araştırarak tespit ediyoruz. Resimlerimi alan kişilere de, kaç kişiye ne kadar tekerlekli sandalye aldığımızı, bunların kimler olduğu ve iletişim bilgilerini paylaşıyoruz çünkü tereddüt etmelerini istemiyoruz.
BEŞ SERGİNİN GELİRİ İLE 32 TEKERLEKLİ SANDALYE ALDI
Bu bir Kemal Turan Sosyal Sorumluluk Projesi’ydi ve ben bu işi yapmaktan çok gurur duyuyorum. Daha önce bu amaçla beş sergi açtım yüzlerce tablom satıldı. Bu kapsam da 8 akülü 27 de normal itmeli tekerlekli sandalye aldım, hala çalışmalarıma devam ediyorum. Birçok insan bağıştan dolayı yoğun ilgi gösteriyor. Son sergimi de İzmit’teki Daimi Rehabilitasyon Merkezi’ndeki sahipsiz engelliler için açtım.Ellerim tuttukça resim çizerek daha fazla engelli çocuklarımızın yaşamını kolaylaştıracağım. Onlar çok özel insanlar ve özel olduklarını her daim hissettirmemiz gerekiyor. Türkiye’nin birçok yerinde bakıma ve yardıma muhtaç engelliler var, maalesef onlara umut olabilecek çok az duyarlı insan var. Ben bu projemle birçok kişiye dokunuyorum ve onlarında çorbada bir payı oluyor. Umarım bir gün benim gibi yüzlerce insan engelli ve bakıma muhtaç tüm insanların umudu olurlar”.
BAĞIŞ KARŞILIĞI RESİM YAPIYOR
Kemal Turan, resimle geçen yıllarını ve yaptığı projeyi şöyle anlatıyor: “Resim yapmaya aşırı bir hevesim vardı. Okulda çoğu zaman hocalarım güzel sanatlar bölümüne girebilmek için sınavlara hazırlıyordu. Ancak babama, ressam olma hayalimden söz edince maalesef işittiğim sözler, ‘Koca liseyi böyle bir iş yap diye mi okuttuk’ şeklindeydi. Böyle olunca da her köy çocuğunun olmak istediği bir diğer mesleğe, ‘kaymakam’ olmaya karar verdim. Siyasal Bilgiler fakültesine girince bir takım sıkıntılardan ötürü bölümü bıraktım ve maliyeye geçtim, derken devlet dairesinde işe başladım. Memur olduktan sonra bu hevesimi yenemedim ve resim yapmaya devam ettim. 14 yıl müfettişlik yaptım, 11 yıl da Sayıştay 5. Mahkeme Başkanlığı görevimi yaptım. Emekli olunca da zaten hiç bırakmadığım resme daha fazla zaman ayırmaya başladım. Sonra bu resimleri mümkün oldukça topluma yararlı bir şekilde değerlendirmek istedim. Önce birkaç projede Bedensel Engelliler ile Dayanışma Derneğiyle çalıştık. İlk sergim de 61 tablo ile açmıştım ve bağış karşılığı iki günde tüm eserlerim satıldı. Bu kadar erken satılmasının sebebi ise resimlerime herhangi bir fiyat koymuyordum, cüzi bir bedel ile engelliler derneğine bağışta bulunanlar bana makbuzu getiriyorlardı ben de karşılığında tablolarımı veriyordum. Gelirin tümüBedensel Engellilerle Dayanışma Derneği’ne gidiyordu. Dernekle aramızdaki protokol gereği de gelirlerin tamamıyla engellilere tekerlekli sandalye almaya karar verdik. İhtiyaç sahibi olan engellileri yine bizler araştırarak tespit ediyoruz. Resimlerimi alan kişilere de, kaç kişiye ne kadar tekerlekli sandalye aldığımızı, bunların kimler olduğu ve iletişim bilgilerini paylaşıyoruz çünkü tereddüt etmelerini istemiyoruz.
BEŞ SERGİNİN GELİRİ İLE 32 TEKERLEKLİ SANDALYE ALDI
Bu bir Kemal Turan Sosyal Sorumluluk Projesi’ydi ve ben bu işi yapmaktan çok gurur duyuyorum. Daha önce bu amaçla beş sergi açtım yüzlerce tablom satıldı. Bu kapsam da 8 akülü 27 de normal itmeli tekerlekli sandalye aldım, hala çalışmalarıma devam ediyorum. Birçok insan bağıştan dolayı yoğun ilgi gösteriyor. Son sergimi de İzmit’teki Daimi Rehabilitasyon Merkezi’ndeki sahipsiz engelliler için açtım.Ellerim tuttukça resim çizerek daha fazla engelli çocuklarımızın yaşamını kolaylaştıracağım. Onlar çok özel insanlar ve özel olduklarını her daim hissettirmemiz gerekiyor. Türkiye’nin birçok yerinde bakıma ve yardıma muhtaç engelliler var, maalesef onlara umut olabilecek çok az duyarlı insan var. Ben bu projemle birçok kişiye dokunuyorum ve onlarında çorbada bir payı oluyor. Umarım bir gün benim gibi yüzlerce insan engelli ve bakıma muhtaç tüm insanların umudu olurlar”.
