0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sürhan Altınkanat – Geçtiğimiz hafta kurban bayramıydı. Uzun geçen bir bayram tatilinin ardından mesai başladı. Bazılarınız bana biz dört gün bayram tatilinin arkasından mesaiye başladık diyeceksiniz. Ticaret ile uğraşanların çoğu bayram tatilini kısa tuttu. Kamu kurum ve kuruluşlar ise bayram tatilini 15 Temmuz tatili ile birleştirdi. Böylelikle 9 günlük uzun bir tatil oldu.
Bayram sabahları erkenden kalkılır, bayram namazı kılınır, ardından aile ile güzel bir kahvaltı yapılır, yeni alınan bayramlıklar giyilir ve bayramlaşma telaşı içine girilirdi. Tabi kurban bayramlarında sıralama biraz değişirdi. Bayram namazından sonra kurbanlar kesilir, kavurmalar yapılır, ihtiyaç sahiplerine verilmek üzere kesilen kurbandan paylar ayrılır ve dağıtılırdı. Maalesef hayatımızda birçok şeyin değiştiği gibi bunlarda değişime uğradı. Siz bu değişime ister maddi imkânsızlıklar, ister teknolojinin hızlı bir şekilde hayatımıza girmesi deyin. Ama gerçek şu ki gün geçtikçe bilerek veya bilmeyerek kendi kültürümüzden, örf ve adetlerimizden uzaklaştık.
BAYRAM EŞİTTİR TATİL
Bayram tatillerini deniz kenarında geçirmek isteyenlerin sayısı hızla arttı. Bayram tatilinin hafta sonu veya resmi tatillerle birleştirilmesi geçtiğimiz şu sıkıntılı günlerde turizme destek verilmesi adına ramazan bayramları ile başlayan ve gelenek haline gelen tatil kaçamakları, kurban bayramlarında da başrolü aldı. Çoğu insan imkânlarını zorlayıp tatile çıkıp sosyal medya paylaşımları yapar hale geldi. Amaç burada gerçekten tatile gitmek, kısa sürede olsa büyükşehirlerin yoğun temposundan biraz olsun kopmak, kafa dinlemek mi, yoksa hayatımıza habersizce girip bizleri kendine bağımlı yapan sosyal medya paylaşımları bilinmez. Bu yöntemi seçenler çoğunlukla ellerindeki akıllı telefonlar ile internet üzerinden kurban bağışı yapıp sonrasında mesaj veya görüntülü aramalar ile bayramı kutlar oldu. Birde madalyonun diğer yüzü var. Bayramı memleketlerinde, aile büyüklerinin yanında geçirmek isteyenler. Köylerine, Ata topraklarına gidip onlar ile bayramı geçirdikten sonra kışlık erzaklarını da alıp yaşadıkları büyükşehirlere dönmek isteyenler. Ama son yıllarda birçok insan kurban kesemedikleri gibi gelen zamların engeline takıldılar ve bayramı evlerinde geçirmek zorunda kaldılar.
BU YAŞANALARIN SEBEBİ NE?
Yıllar geçtikçe modernleştik mi?
Ardı arkası kesilmeyen ve hayatımızda rutin bir hal alan zamlar mı?
Hayat pahalılığı mı?
Yok denilen işsizlik mi?
Ülkede Tarım ve Hayvancılığın yüksek maliyetlerden dolayı durma noktasına gelmesi mi?
Geçimin bu kadar zor bir hal alması mı?
Orta direk diye tabir edilen kesimin ortadan kalkıp insanların zengin fakir diye gözle görülür bir şekilde ayrışmaları mı?
Bu sıkıntılardan dolayı mutsuz ve psikolojik sorunları olan bireylerin artması mı?
On beşli yaşlarda gelecek kaygısı taşıyan nesillerin yetişiyor olması mı?
Gelir adaletsizliği mi?
Ben bu soruların içinden çıkamadım. Cevabı size bırakıyorum.