Kanada'daki buzulların yüzde 80'i 50 yıl içinde yok olacak

- Buzullar eridikçe kuraklık tehlikesi de artıyor Prof. David Hik, "Buzullar geri çekildikçe, daha fazla su yokuş aşağı akar ancak buz tabakaları ne kadar fazla çekilirse orada o kadar az su akar ve daha sonra alan kurumaya başlar. Yukon'daki Kluane Nehri gibi yerlerde çok fazla toz var çünkü nehrin içinden aktığı vadi esasen kuruyor. Bölgede katabatik rüzgarlar olarak adlandırdığımız buzuldan çıkan rüzgarlar oldukça kuvvetli ve kurumuş dere yataklarından çıkan tozu daha da kuvvetli üflüyor. Bu toz ağaçlara ve bitkilere yerleşerek ve fotosentezi azaltarak bitki örtüsü için hayatın devamına engel bir sorun haline geliyor" dedi. - Daha az kar, daha hızlı erime demek Alberta Üniversitesi öğretim üyelerinden Prof. Zac Robinson ise ısının artmasıyla Rocky Dağları'ndaki bazı büyük buz kapaklarının parçalanmasının devam edeceğini söyledi. Buzulların devamının, kışın karla yeni katmanların birikmesine bağlı olduğunu ifade eden Robinson, ancak bu katmanların ertesi yaz tamamen erimemesi gerektiğine işaret etti. Robinson, hızlı ısınma, daha az kar yağışı ve hızlı bir eriyik kombinasyonunun, buzulların uzunluk ve hacim olarak çekilmesine neden olduğunu söyledi. Dağların değişim nöbetleri olarak kabul edildiğini, çünkü iklim değişikliklerine hızlı ve yoğun bir şekilde yanıt verdiklerini belirten Robinson, "Dağlar geleceğe önemli bir bakış açısı veriyor ve bize sırada ne olacağını gösterebilir" ifadesini kullandı. Robinson, dağ buzullarının ısınmaya karşı hassasiyetleri göz önüne alındığında en eski ve en dramatik buz kaybının belirtilerini gösterdiğini ve Yukon'daki St. Elias Dağları'nın en yüksek oranda buz kaybettiğini söyledi.