Mehmet Necati GÜNGÖR İktidara ders vermek, akıllı seçmenin başvurduğu bir yol. Demokrasi ile yönetilen ülkelerde iktidarı uyarmanın başlıca aracı sandıktır. Bu “ders verme” tepkisi zaman zaman Türkiye’de de görüldü. O zamanlar Türkiye’de iyi-kötü demokrasinin kuralları daha geniş bir çerçevede işliyordu. Seçmen, dilediği gibi konuşuyor, muhalefet dilediği gibi eleştiri yapıyordu. Gazeteciler, eleştiri görevlerini rahatça ve serbestçe yerine getirebiliyorlardı. İşte, o dönemlerden birinde, sanırım 1969 seçimlerinde Erzurum’da 5 köy halkı dönemin iktidarına öyle bir ders verdi ki, sesi Türkiye’nin her yanından duyuldu. Rahmetli babam o dönemin parti başkanıydı. Merkez ilçeye bağlı Ovacık grubundan beş köy halkı, birbirleriyle anlaşarak sandığa boş oy attılar. Bu “boş oy” hadisesi iktidarın ocağına bomba gibi düştü. Hasarı bizim evimizde de hissedildi elbette. Parti başkanı olan babamı kahreden bir olaydı. “Ne yaptık da, veya ne yapmadık da bu köyleri kızdırdık” diye düşünüp durdu. “O köyleri cezalandırın, hiçbir hizmet gitmesin” yollu telkinlere kulaklarını tıkadı. Olayı önemsedi ve köylülerin ayağına bir değil, birkaç defa giderek dertlerini anlamaya çalıştı. O dönemde köyler, yol-su-elektrik talep ederlerdi. Bu köylerimizin yolu, suyu, ya da elektriği ikmal edilmemiş olacaktı ki bu uyarıyı yaptılar. Rahmetli babamın ziyaretlerinde bu anlaşıldı. O köylerin eksikleri babamın çabalarıyla hemen programa aldırıldı. Bir dahaki seçimde o sandıklara bir daha boş oy atılmadı Küçük bir uyarıyla köylüler hizmete kavuşmuş, iktidar partisi ise gerekli dersi almıştı. O dönemde iktidarda Adalet Partisi vardı. Tarihe mal olmuş bulunan, benim halâ gönlümde yaşayan Adalet Partisi. Şimdiki partilerle hiç bağlantım yok. Ben halâ o ölü partinin seçmeniyim. O ölü parti Türkiye’ye çok büyük hizmetler verdi. Türkiye’yi tarımda, sanayide ve diğer alanlarda şaha kaldırdı. Yüzde 7 kalkınma hızı, yüzde beş enflasyon. Ve kendi kendine yeten yedi ülkeden biri. O günün Türkiye’si bu idi. Demokrasi mi? Şüphesiz, çok daha iyi durumdaydık. Sonra iktidar olan Anavatan Partisi. Hakkını yemeyelim; hatalarına rağmen o iktidar da Türkiye’ye güzel hizmetler yaptı. Seçmen, 1989 seçimlerinde o hatalara öyle bir ders verdi ki, sesi Hint’ten Yemen’den duyuldu. İktidarın oyları Belediye seçimlerinde 21,75’e düştü ve bir daha da iflah olamadı. Demokrasinin güzelliği burada. En önemli şartlarından birisi de iktidarlara oylarıyla ders vermektir.