Mehmet Necati GÜNGÖR / Bu binali, bizim binalimiz. Gerçi, Erzincanlı Binali de bizim. Lâkap ve ünvanlar farklı. Bizim Binalinin lâkabı “deli Binali” Nam-ı diğer; “parazit Binali.” Erzincanlı Binali’nin ünvanı “Başbakan” Evet çıkarsa Nisan’a, Hayır çıkarsa “in Ali” deninceye kadar... Bizim Binali’ye dönelim. Uzun boylu, buruşuk suratlı, haşin bakışlı, aslında sevimli bir adam. Siyasi konuşmaların, mitinglerin kürsü dibinde mevzilenirdi. Bir gözünü yumarak, elini de şakağına koyarak dinler, diğer gözüyle etrafı süzerdi. Sıkı Adalet Partiliydi ama, cebine bir paket sigara konulunca AP’lileri bile haşat ederdi. Konuşmacının konsantrasyonunu bozmaya odaklanmış bir adam. Esmer ve buruşuk yüzüyle muhalif sözcüye tokat gibi sataşma göndermeye hazır bir çarıklı erkân da diyebiliriz. Rahmetli Bölükbaşı, “eşşeğin kulağına yasin okunmaz” sözünü galiba bizim Binali’ye cevap olarak söylemişti. Bölükbaşı kürsü bulamayınca kamyon kasasında konuşurdu. Muhalif liderlerin kaderidir. Para pul olmayınca, Meral Akşener gibi imece usulüyle halkın önüne çıkarlardı. Meral Akşener de öyle. Cebinden tek kuruş harcamadan, tamamen halkın katkılarıyla Türkiye’yi meydan meydan, salon salon arşınlayıp “hayır” çıkarmaya çalışıyor. Etkili konuşmalar yapıyor. Cesur çıkışlarla iktidarı ve eski liderini eleştiriyor. Ona boşuna "topuklu efe" demiyorlar. Rahmetli Bölükbaşı Erzurum’da. Galiba, 1969 seçimleri. Adalet Partisi’nin en güçlü olduğu dönem. AP’ye verip veriştiriyor. Önce arkasında mevzilenmiş gazetecileri kamyondan indiriyor. “Çocuklar, arkamda birisi olunca konuşamam. Lütfen aşağı iner misiniz?” O tarihlerde genç gazetecilerden biri olan ben dahil hepimiz aşağı iniyoruz. Fakat aşağıda Binali var. Konuşmayı dinledi, dinledi, birden patladı: “İki saattır ğonuşirsan, boş ğonuşirsan!” Bölükbaşı bu, sözün altında kalır mı? “Ben de biliyorum; eşşeğin kulağına yasin okunmaz.” Parazit Binali rahmetli olunca muhalefet sözcülerinin kâbusu da sona erdi.